محمدآبادی

با سلام و احترام در هر دو مورد می‌توانید به نظر ایشان مراجعه کنید.

با سلام و احترام تا زمانی که نشانه‌های منی را نداشته باشد، حکم جنابت را ندارد؛ لذا پاک بوده و غسل لازم نیست. شهوت، به‌معنای لذت جنسی است. نکته: طرح این‌گونه سؤالات، با «سیاست‌ها و قوانین سایت المصباح» همسو نمی‌باشد. لطفاً سؤالاتی از این دست را پس از عضویت، در دسته «سؤالات شخصی و خصوصی» مطرح کنید. (سؤالات این دسته، صرفاً توسط مطرح‌کنندۀ سؤال و کارشناسان قابل رؤیت است) موفق باشید

با سلام و احترام نکتۀ اول: مسافر پیش از رسیدن به حدّ ترخص نمی‌تواند نمازش را به صورت قصر بخواند یا در ماه رمضان افطار کند. نکتۀ دوم: عبور از حد ترخص، زمانی باعث قصر نماز می‌شود که شخص تصمیم داشته باشد حداقل ۴۴ کیلومتر مسافت طی کند. اما اگر رفت و برگشتِ همراهان مسافر، کمتر از این مقدار باشد، نمازشان تمام است.

با سلام و احترام اگر یقین دارید که نجاست را منتقل کرده‌اید، به‌گونه‌ای که اگر جریان را به اطرافیانتان بازگو کنید، آنها هم آن وسایل را نجس بدانند، در این صورت لازم است آن وسائل را تطهیر کرده و پاک کنید. اما حتماً به روش آبکشی دقت داشته باشید و بیش از مقدار لازم شستشو ندهید.

اگر سفر برای دیدار ایشان ضرورت داشته باشد یا از مصادیق صلۀ رحمِ واجب باشد، می‌تواند به‌حدّ ضرورت بین ۳۱ روز فاصله بیاندازد. اما اگر بتواند به گونه‌ای سفر برود که قبل از اذان ظهر در وطن خود باشد، باید این کار را انجام دهد.

با سلام و احترام خمس بر ذمه او می‌باشد؛ لذا حکم غصب را نداشته و نمازخواندن صحیح است.

با سلام و احترام این حکم فراگیر بوده و شامل ایران نیز می‌باشد.

با سلام و احترام همینکه قسمت‌های نجس‌شدۀ لباس را بشویید پاک می‌شود، گرچه رنگ زنگ‌زدگی روی آن باقی بماند.

با سلام و احترام ۱. اگر رطوبت زمین زیاد باشد، زمین نجس می‌شود؛ ۲. اگر یقین کنید که این قطرات با نجاست کف کفش برخورد کرده است، شلوار را نجس می‌کند؛ ۳. خیر پاک نمی‌شود.

با سلام و احترام اگر شرط خاصی مطرح نشده است، لازم است مستحبات متداول که عموم مکلفین هنگام تلاوت قرآن رعایت می‌کنند، مراعات شود. معیار در متعارف‌بودن، عملکرد عرف است و ظاهراً وضوداشتن متعارف است و روبه‌قبله بودن متعارف نیست.

با سلام و احترام باید مبلغ را به همان دفتر یا شخصی مطمئن تحویل دهید تانمازها توسط شخص دیگری به‌جا آورده شود.

با احترام دربارۀ عقوبت نگاه حرام، روایات فراوانی وارد شده است که به یکی از آنها اشاره می‌شود: قال رسول الله صلّی الله علیه و آله: من مَلَأ عینَه من حرامٍ مَلأَ اللهُ عینَه یومَ القیامهِ من النار إلاّ أن یتوب و یَرجِعَ. رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: هر کس چشم خود را از (نگاه های) حرام پر کند، خداوند در روز قیامت چشم او را از آتش پر گرداند، مگر این که توبه کند و برگردد. ------------ این روایت را نیز بخوانید: قال رسول الله صلّی الله علیه و آله: النظر سهمٌ مسمومٌ مِن سِهام إبلیس فمَن ترکها خوفاً مِنَ الله إعطاه اللهُ إیماناً یجدُ حلاوتَه فی قلبه. رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: نگاه به (نامحرم) یکی از تیر های زهر آلود شیطان است، هر کس از ترس خدا آن را ترک نماید، خداوند ایمانی به او عطا فرماید که شیرینی آن را در دل خویش بیابد.

با سلام و احترام نمازش صحیح است. اما اگر به سنّ بلوغ رسیده، در صورتی که لباس بانوان را به‌گونه‌ای بپوشد که به شکل آنها درآید، این کار حرام است.

با احترام این مسئله کمی تخصصی می‌باشد: مسئله ۹: إذا علم أنّ أحد المجتهدین أعلم من الآخر - مع کون کلّ واحد منهما أعلم من غیرهما، أو انحصار المجتهد الجامع للشرائط فیهما - فإن لم یعلم الاختلاف بینهما فی الفتوی تخیر بینهما، وإن علم الاختلاف وجب الفحص عن الأعلم، فإن عجز عن معرفته کان ذلک من اشتباه الحجّة باللّاحجّة فی کلّ مسألة یختلفان فیها فی ‏الرأی، ولا إشکال فی وجوب الاحتیاط فیها مع اقترانه بالعلم الإجمالی المنجّز، کما لا محلّ للاحتیاط فی ما کان من قبیل دوران الأمر بین المحذورین ونحوه حیث یحکم فیه بالتخییر مع تساوی احتمال الأعلمیة فی حقّ کلیهما، وإلّا فیتعین العمل علی وفق فتوی من یکون احتمال أعلمیته أقوی من الآخر . توضیح اجمالی آن این است: گاهی انسان می‌داند که یکی از دو مجتهد الف و ب اعلم هستند و وظیفۀ انسان تقلید از یکی از این دو است؛ اما نمی‌تواند اعلم را تشخیص بدهد، در این فرض: اگر علم به اختلاف فتوای این دو نفر ندارد، می‌تواند از هر کدام تقلید کند؛ اما اگر می‌داند که آن دو نفر اختلافاتی در فتوا دارند، باید تحقیق کرده و اعلم را تشخیص بدهد. حال اگر نتواند اعلم از بین این دو را بشناسد، موارد اختلافی، از مصادیق تردید بین حجت و غیرحجت است، یعنی یکی از دو فتوا در حقّ او حجت و فتوای دیگر حجیّت ندارد. پس دو صورت دارد: اگر احتیاط ممکن است، مثلاً یکی قائل به وجوب و دیگری قائل به استحباب است، باید احتیاط کرده و به وجوب عمل کند؛ اگر احتیاط ممکن نیست، مثلاً یکی قائل به وجوب و دیگری قائل به حرمت است، دو حالت دارد: اگر احتمال اعلمیّت در یکی بیشتر است، در این مسئله به فتوای او عمل کند؛ اگر احتمال اعلمیّت در هر دو مساوی است، اختیار دارد که به فتوای هر کدام عمل کند.

با سلام و احترام نسبت به ختوماتی که در روایات وارد شده است، اگر پیوستگیِ روزها قید شده باشد (مثل ختم استغفار دوماهه)، باید هر روز پشت سر هم انجام شود. اما اگر تأکیدی بر پیوستگی نباشد، فاصله‌شدن اشکالی ندارد. نکته: ایام عادت بانوان، مانع انجام ختم نمی‌باشد.

با سلام و احترام خداوند افراد را مسلمان نیافریده است. برخی افراد در محیطی به دنیا آمده‌اند که زمینۀ گرایش اسلام برایشان بیشتر بوده و برخی در محیطی که سایر گرایش‌ها غلبه داشته است. مهمّ این است که انسان نسبت به باورهای دینی تعصب نداشته و در صورت شکّ نسبت به اعتقاداتش، تحقیق کند و اگر به اشتباه‌بودن عقائد خود پی برد، آن را اصلاح کرده و مذهب صحیح را برگزیند.

چنانچه در پاسخ پیشین عرض شد، اگر نسبت به باورهای خود یقین دارد، تحقیق ضرورت ندارد؛ اما اگر به شکّ و شبهه مبتلا شد، لازم است تحقیق و بررسی کند.

با سلام و احترام در صورتی که اصل عمل شرعاً جایز باشد، اگر به‌گونه‌ای انجام شود که موجب آزار و اذیت پدر و مادر نشود، اشکالی ندارد.

با سلام و احترام گرچه معمولاً هر فرزندی از ابتدا باورهای والدین خود را پذیرفته و دارای دین تقلیدی خواهد بود؛ اما وظیفۀ هر شخص این است که پس از رسیدن به سنّ تکلیف، تحقیق کرده و از روی دلیل متدیّن به دین باشد. حال این تحقیق، گاهی بر اساس مطالعه و کنکاش در کتاب‌های اعتقادی است، گاهی با شنیدن ادله از افراد مورد وثوق. مهمّ این است که اگر شبهه‌ای نسبت به آموزه‌های دینش پدید آمد یا احتمال حقانیت مذهب دیگری را داد، نسبت به آن بی‌تفاوت نباشد و تا روشن‌شدن حقیقت مطلب، پیگیری نماید.

با سلام و احترام اقتدا صحیح است. لکن اقتدای شخص ایستاده به نشسته و خوابیده و اقتدای شخص نشسته و خوابیده به امام جماعتی که خوابیده نماز می‌خواند صحیح نمی‌باشد.

بله، درسته.

با سلام و احترام اگر مأموم زمانی اقتدا کند که امام در حال رفتن به رکوع است، نمازش به‌صورت فرادا منعقد می‌شود.

با سلام و احترام اشکالی ندارد، مگر در صورتی که مخالف قانون و مقررات باشد.

با سلام و احترام در حدیث کافی شریف وارد شده که امام رضا(علیه‌السلام) فرمودند: «لَا تَقْطَعُوا الْخُبْزَ بِالسِّکِّینِ وَ لَکِنِ اکْسِرُوهُ بِالْیَدِ»، نان را با چاقو نَبُرید؛ بلکه با دست تکه کنید.

با سلام و احترام سهم سادات را می‌توانید پرداخت کنید، نسبت به سهم امام از دفتر اجازه بگیرید.