مهمان مهمان ارسال شده در 19 فروردین 1402 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 فروردین 1402 با سلام آیت الله سیستانی، شرط انتقاص در غیبت را وارد نمی دانند، یعنی اگر عیب پنهان کسی گفته شود، مهم نیست قصد انتقاص به او را داشته باشیم یا نه، در هر صورت، غیبت محسوب می شود. حالا اگر ما ببینیم کسی غیبت میکند، و احتمال بدهیم که مرجع تقلید ایشان، تعریف دیگری از غیبت داشته (مثلا شرط انتقاص در غیبت را وارد میدانسته) و ما هم نمیدانیم که او به چه قصدی دارد، عیب پنهان دیگری را میگوید. بنا بر این، احتمال هست که بر فتوای مرجع تقلید خودش، این شخص گناهکار نباشد. آیا عدالت این شخص برقرار می ماند؟ وضعیت: پاسخدادهشده توسط: مصدق لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر More sharing options...
کارشناس احکام مصدق 10 ارسال شده در 19 فروردین 1402 کارشناس احکام اشتراک گذاری ارسال شده در 19 فروردین 1402 سلام علیکم در اینجا نظر مرجع تقلید شما در صدق غیبت، ملاک میباشد. حال در اینجا اگر غیبت کننده، این عمل را بدون عذر شرعی (موارد استثنا شده از غیبت)، انجام داده، عدالت ساقط میشود. موفق باشید وضعیت: تأییدشده توسط: ترنجیان لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر More sharing options...
محمود 0 ارسال شده در 28 فروردین 1402 اشتراک گذاری ارسال شده در 28 فروردین 1402 سلام خواهشمندم یک مقدار بیشتری راجع به این موضوع تامل بفرمایید. من درس خوانده حوزه نیستم، با خواندن همین رساله، سوالات بسیاری به ذهن من میاد، که به ذهن بقیه نمیرسه. مدتی است نماز جماعت هم نمیخوانم، به خاطر اینکه، هنوز مطمئن نیستم، همه احکام را یاد گرفته ام. با پاسخ هایی که دارم میگیرم، مطمئن میشم که سوالات ذهنی من بیراه نبوده. حالا من این سوالم رو تکمیل میکنم، مراجع تقلید در بسیاری از احکام اختلاف نظر دارند، در وضو، نماز، غسل و... شاید به قطع و یقین بتوان گفت، کسی که مقلد مرجع تقلید من نیست، و از مجتهد دیگری تقلید، در طول زندگی اش، حتما یکی از این موارد را بر خلاف فتوای مرجع تقلید من، انجام خواهد داد. یا نمازش، یا روزه اش، یا وضو و غسل، یا معاملات و خمس و... که از انجام اشتباه این اعمال نیز، توبه نمی کند. اگر کسی چنین یقینی داشته باشد، پس نمی تواند، به کسی که مقلد مرجع تقلید خودش نیست، اقتدا کند. وضعیت: پاسخدادهشده توسط: ترنجیان لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر More sharing options...
محمود 0 ارسال شده در 30 فروردین 1402 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 فروردین 1402 با سلام رساله جامع، جلد ۱، مسئله ۲۱ اگر از انسان حکم شرعی مسألهای پرسیده شود، چنانچه نشانه و قرینهای وجود داشته یا ظاهر حال شخص آن باشد که از فتوای مرجع تقلید خودش سؤال میکند، باید مطابق با فتوای مرجع تقلید وی پاسخ بدهد؛ در غیر این صورت، انسان میتواند مطابق با نظر مرجع تقلیدی که فتوای وی در حقّ سؤال کننده شرعاً حجّت است، پاسخ مسألۀ شرعی را بگوید. ظاهرا اگر چنین باشد که عمل به فتوای مرجع دیگر، باعث سقوط عدالت مقلد باشد، در این جا نیز نمی بایست، مرجع تقلید اجازه نقل فتوای مرجع تقلید دیگری را اجازه بدهند وضعیت: پاسخدادهشده توسط: ناظم-ارشد لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر More sharing options...
تیم ناظمان ناظم ارشد 15 ارسال شده در 2 اردیبهشت 1402 تیم ناظمان اشتراک گذاری ارسال شده در 2 اردیبهشت 1402 با سلام و احترام سؤال شما در حال بررسی بیشتر میباشد. از صبوری شما سپاسگزاریم وضعیت: تأییدشده توسط: ناظم-ارشد لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر More sharing options...
کارشناس ارشد ترنجیان 94 ارسال شده در 26 اردیبهشت 1402 کارشناس ارشد اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اردیبهشت 1402 سلام علیکم اختلاف در باب فتوی علتهای مختلفی دارد ولی اینطور نیست که افراد در اثر عمل به فتوی دچار گناه و معصیت شوند لذا دغدغه در ذهن حضرتعالی وسواسی است که گرفتار آن شدهاید و گاهی این وساوس شیطانی برای دور کردن شما از دین است . همین مقدار که در اثر این افکار توفیق نماز جماعت از شما سلب شده است نشان دهنده این است که این وساوس منشا رحمانی ندارد . توصیه ما به شما برادر بزرگوار این است از این وساوس خود را نجات دهید و دیگران را بیجهت متهم به فسق ننمایید . وضعیت: تأییدشده توسط: ترنجیان لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر More sharing options...
ارسال های توصیه شده
برای ارسال دیدگاه یک حساب کاربری ایجاد کنید یا وارد حساب خود شوید
برای اینکه بتوانید دیدگاهی ارسال کنید نیاز دارید که کاربر سایت شوید
ایجاد یک حساب کاربری
برای حساب کاربری جدید در سایت ما ثبت نام کنید. عضویت خیلی ساده است !
ثبت نام یک حساب کاربری جدیدورود به حساب کاربری
دارای حساب کاربری هستید؟ از اینجا وارد شوید
ورود به حساب کاربری