جستجو در تالارهای گفتگو

سلام علیکم و رحمت‌الله... با عرض ادب و احترام : جزای عمل حرام غیبت چه چیزهایی می‌باشند؟

سلام علیکم و رحمت‌الله...با عرض پوزش، سوال کمی طولانی می‌باشد، و بین دو فردِ شیعه و غیبت است. با عرض احترام : یک نفرِ اولی با پیش‌نماز مسجدی دوست است و یک نفرِ دومی، نسبت خانوادگی با نفر اول دارد. نفر دوم بدون اجازه‌ی نفر اول به محضر پیش‌نماز حاضر شده و موضوعی را مطرح کرده، نفر دوم به مراتب مرتکب این عمل می‌شود، استغفرالله و با عرض پوزش، شاید این، یکی از معایبِ نفر دوم باشد. سوال : آیا نفر اول می‌تواند بدون مطلع شدنِ نفر دوم مسئله را با پیش‌نماز مطرح کند و عذر بخواهد؟ نکته : با عذرخواهی کردنِ نفر اول از پیش نماز، عیب پنهانِ نفر دوم نزد پیش‌نماز نمایان می‌شود.

سلام علیکم پیر زنی همسایه ماست که وابسته به من شده و باید هر روز یا روز درمیان به ایشان سر بزنم. من بچه های ایشان را دیدم و میشناسم گاهی اوقات از بچه هاش ناراحت میشه و بدیشونو به من میگه منم از روی احترام و... نمیتوانم دفاع کنم از آنها و حرف ایشان را گوش میدهم و تایید میکنم ایا حق ناس به گردنم هست؟ اگه هست من باید چه کنم

سلام ایا درست است کسی که در جمع ازدیگران بدگویی یا غیبت میکند اجازه دهیم که حرفش را بزند و سپس محکم جوابش را بدهیم به طوری که متوجه اشتباهش شود یا در همان ابتدای کلام که شروع به بدگویی کرد نباید اجازه دهیم سخنش را ادامه دهد و بحث را عوض کنیم

باسلام و احترام.مواردی رادر سایت در مورد توبه از غیبت و تهمت که متاسفانه دامنگیر خیلی‌ها است و متوجه نیستند، خواندم. مستدعی است بفرمایید منظور از مفسده چیست؟ مثلا صرف ناراحت شدن! یا احتمال کدورت! یا اعتراف به گناه کنیم که فلانی ما غیبت یا تهمت به تو زدیم، اینها مفسده است! یا منظور خطر داشتن یا چیز دیگری است! ممنونم

باسلام. لطفا در مورد توبه از غیبت که گفته شده حلالیت خواستن احتیاط مستحب است مگر جبران هتک باشد که در اینصورت حلالیت احتیاط واجب می‌شود، اگر ممکن است مثال یا توضیحی در خصوص چگونگی جبران هتک بفرمایید تا موضوع بر این حقیر روشن شود!

دو سوال مربوط به غیبت ۱) شنیدن غیبت اگر حرامه حتی شامل اونجایی میشه که انسان مخاطب نیست و فقط به گوشش میخورد؟ ۲) آیا عکس یا فیلم خطا کار را پخش کردن از مصادیق غیبت حساب میشود؟ مثلا عکس کسی که به شیر آب میفزاید. که البته احتمال میدهیم مومن نباشد...

سلام. در رساله جامع گفته شده بیان عیب آشکار غیبت نیست ولی از جهاتی دیگر ... حرام می‌شود. سوال حقیر این است، پس در مواردی که غیبت نبوده ولی فقط حرام بوده، آیا باز حلالیت لازم است یا توبه کافیست ؟ باتشکر

باسلام. یکی از همکارانم از بودن من در اداره به جهت اینکه اهل رعایت مسائل شرعی هستم ناراضیست و با اینکه خیلی خسیس است یکروز هدیه ای به من داد! و قبل از آن هم گفت پیش فالگیر رفته و فال من را هم گرفته است!! در اتفاقی در محل کار خیلی از دست ایشان عصبانی شدم و متاسفانه به رئیس گفتم فلانی هدیه ای به من داد که با سحر آغشته شده بود تا من استعفا دهم...از آن زمان تا امروز غیر از توبه و ضجه زدن اما خیلی معذبم که شاید حدسم اشتباه بوده و تهمت زدم. حاضرم جهنم بروم ولی از ایشان حلالیت نخواهم و همینطور اعتراف نزد رئیس که خودش تارک الصلاه است، و گریه دیگران بر امام حسین را مسخره می‌کرد!.... آیا راهی برای بری الذمه شدن وجود دارد؟ باتشکرفراوان

برای توبه ازغیبت وتهمت حتمن بایدحلالیت بطلبیم باذکر موضوع؟یامیشود برای آن شخص استغفارنمود؟

سلام در رساله جامع1_چرا در باب توبه از غیبت گفته شده اگر پیامد بدی ندارد، حلالیت خواستن احتیاط مستحب است! و در ادامه گفته شده اگر مفسده ندارد حلالیت خواستن احتیاط واجب است!2_ در نتیجه پس می‌توان به فالاعلم رجوع کرد؟

باسلام واحترام...1_ اگر تهمت و یا غیبت به گوش شخص نرسیده باشد آيا باز هم بنا بر احتیاط اگر مفسده نداشته باشد بايد حلالیت خواست؟2_ آیا نزد شنونده تهمت، واجب است به اشتباه یا گناه خود اعتراف کنیم ! در صورتی که الف: شاید شنونده آن تهمت را فراموش کرده. ب:یقین کنیم فراموش نکرده باشد، حکمشان چیست؟ باتشکر

سلام علیکم اگر شخصی که برای میت روزه میگیرد(روزه یک ماه میت را اجاره برداشته) در حال روزه (نعوذ بالله) غیبت کند ویا کسی را مسخره کند ،خلاصه هر کاری که باطل کننده ی روزه نباشه اما غفلت یا گناه باشه،انجام بده روزه اش برای میت صحیح است؟

سلام علیکم سؤالی پرسیدن که : من مشغول کار توی رشته ی خاصی هستم(مثلا معلم هستش) ، شخصی رو میشناسم که با این که سالیان زیادی این کاره هست اما اصلا توی کار خودش موفق نشده سؤال اینه که آیا برای کسب تجربه، میشه از بقیه افراد بپرسم این شخص چه صفات و اخلاق بدی داشته که توی کارش موفق نشده؟ آیا این کار غیبت محسوب میشه؟ ممنون

بسمه تعالی سلام علیکم زید، علیه بعضی مؤمنان یا علیه بعضی علماء حرفها زده ، یا غیبت آنها کرده یا تهمت زده، ولی آن مؤمنان یا علماء این را نمی‌دانند و به گوش آنها نرسیده است (که زید غیبت آنها کرده یا تهمت زده یا علیه آنها حرفها زده)، زید توبه کرده است، آیا واجب است که از آنها حلالیت بطلبد یا توبه اش کافی است؟

سلام علیکم ایا ادای شخصی رو دراوردن نه به نیت توهین ومسخره کردن بلکه چون شخصی مدل خاصی صحبت میکنه وبانمک هست ماهم ادای ان را به عنوان اینکه بانمک هست دربیاریم ایا مسخره محسوب میشود؟ وایااین امر برای مرده وزنده یکسان است؟یعنی اگرادای مرده ای رادربیاریم به قصدی که گفته شده بازهم مسخره محسوب میشود؟ واگر مسخره محسوب میشود برای جبران ان وتوبه چه باید کرد ایا ازطرف باید حلالیت گرفت یا توبه ای ازدل کفایت میکند؟

آیا شنیدن غیبت از نظر معظم له فی نفسه اشکال دارد؟ یعنی حتی اگر شرایط نهی از منکر نباشد؟

پرسش: گاهی در بین مردم یا رسانه ها مطالبی به صورت طنز در مورد اقوام، گویش‌ها وفرهنگ‌های مختلف کشورمان بیان می شود که موجب رنجش خاطر می گردد. حکم این گونه مطالب چیست؟ پاسخ: غیبت نیست ولی اگر مستلزم اهانت و انتقاص باشد از این جهت حرام می شود. منبع: سایت آیت الله العظمی سیستانی ببینید: رساله جوان، درس۹۱، ص۲۸۲ |

پرسش: تعریف غیبت چیست؟ چه وقت می توان غیبت کرد؟ وظیفه ما هنگام شنیدن غیبت چیست؟ پاسخ: غیبت مؤمن از گناهان کبیره و حرام است . و غیبت: آن است که عیب مؤمنی - آن هم عیبی که پوشیده بر مردم است - در نبودش گفته شود خواه به قصد پایین آوردن منزلت او باشد یا نه و خواه عیب در بدنش باشد یا در نسب یا در اخلاق یا در عمل او یا در گفتار او یا در دین او یا در دنیای او یا در غیر آن از آنچه که پوشیده و پنهان بر مردم هست ، باشد. همچنان که فرق نمی کند در بیان آن عیب اینکه به زبان بیان کند یا با انجام فعلی که از عیب او حکایت می کند باشد . و غیبت در صورتی حاصل می شود که شنونده ای باشد و گوینده قصد فهماندن و خبر دادن - یا آنچه که به حکم این دو هست - به شنونده باشد. همچنان در صورتی حاصل می گردد که شخص غیبت شونده را معین کند پس اگر گفت (یکی از اهل شهر ترسو است) غیبت نیست ، و همچنین اگر بگوید : (یکی از فرزندان زید ترسو است) ، بله ممکن است به لحاظ اینکه اهانت و انتقاص از آنان باشد حرام گردد و نه به لحاظ غیبت. و باید کسی که غیبت میکند از کرده خود پشیمان گردد و توبه کند ، و احتیاط واجب آن است که - اگر مفسده ای بار نشود - از شخص غیبت شده حلالیت بطلبد یا اینکه برای او استغفار کند. وغیبت در مواردی جایز است: (از آن موارد) کسی که آشکارا گناه می کند پس در آن عیب های او که پوشیده نیست غیبت او جایز است. (و از آن موارد) غیبت ظالم است پس جایز است که مظلوم غیبت کند او را و احتیاط واجب آن است در موردی باشد که قصد پیروزی و فائق آمدن بر او باشد نه مطلقا. (و از آن موارد) نصیحت مؤمن پس جایز است غیبت بقصد نصیحت همانند اینکه کسی در امر ازدواج زنی مشورت می خواهد پس جایز است نصیحت او اگر چه مستلزم آن شود که عیب آن زن را اظهار کند ، بلکه جایز است بدون اینکه شخص طلب مشورت کند به نیازمند مشورت عیب او را بگوید اگر یقین داشته باشد که مفسده ای بزرگ بر ترک نصیحت مترتب خواهد شد. (و از آن موارد) این است که به قصد جلوگیری از افتادن غیبت شونده به گناه و منکر او را غیبت بکند البته اگر جلوگیری به غیر غیبت ممکن نباشد . (و از آن موارد) اگر از شخص غیبت شونده بر دین ترس باشد پس جایز است غیبت او تا ضرری به دین وارد نشود. (و از آن موارد) خدشه وارد کردن در شهود. (و از آن موارد) اگر بر شخص غیبت شونده ترس باشد که در ضرری بیفتد که حفظ او از آن ضرر لازم باشد پس غیبت او جایز است تا آن ضرر را از او دفع کند . (و از آن موارد) خدشه به گفتار های باطل اگر چه سبب شود نکوهشی در گوینده آن حاصل شود. و واجب است نهی از غیبت به مناط وجوب نهی از منکر با مهیا بودن شرایطش ، و احتیاط مستحب آن است که شنونده غیبت ، از شخص غیبت شونده دفاع کرده و آن غیبت را از او رد کند البته چنانچه محذوری نداشته باشد. منبع: سایت آیت الله العظمی سیستانی ببینید: رساله جامع، م2264 | م۲۲۷۰ | م۲۲۷۲ |