با سلام
آیت الله سیستانی در رساله جامع جلد ۱ مسئله ۲۶۳ میفرمایند که:
"اگر فرد آب وضو را بر ابتدای پیشانی نریزد، بلکه بر قسمتی پایینتر از آن مانند پایین پیشانی و محلّ ابروها بریزد، سپس بلافاصله قسمت بالای پیشانی را که خشک مانده، دست بکشد تا تر شود و بعد بر محلّ ریختن آب و پایینتر از آن دست بکشد، چنانچه رطوبت باقیمانده در دست به مقداری باشد که عرفاً صدق شستن نماید، کافی است و در غیر این صورت، بنابر احتیاط واجب چنین وضویی صحیح نیست."
حال پرسش این است که:
آیا تفاوت آب ریختن و شستن به نیت است؟ چون در مساله بالا آب ریختن از پایین تر از رستنگاه جایز دانسته شد در حالی که شستن فقط از رستنگاه مجاز شمرده شده است.
اگر به نیت باشد سوال پیش می آید که مگر صرف آب ریختن، شستن حساب نمی شود؟ بالاخره آب روی صورت جاری می شود و حتی اگر دست نکشیم قسمتهایی رو می شوید.