شک بعد از سلام نماز

[عبدالله زاده مهمان]

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

در توضیح المسائل جامع آمده است :

"اگر نمازگزار بعد از سلام نماز شک کند نماز را به‌طور صحیح به‌جا آورده یا نه، خواه شک مربوط به عدد رکعت‌های نماز باشد، یا شرایط نماز مانند قبله و طهارت، یا اجزای نماز مانند رکوع و سجود، به شکّ خود اعتنا نمی‌کند. بنابراین، اگر نمازگزار بعد از سلام نماز، شک کند رکوع کرده یا نه، یا شک کند رو به قبله نماز خوانده یا نه، به شک خود اعتنا نکند.
همچنین، اگر نمازگزار بعد از سلام نماز مغرب شک کند سه رکعت نماز خوانده یا چهار رکعت، یا بعد از سلام نماز چهار رکعتی شک کند که چهار رکعت خوانده یا پنج رکعت، به شکّ خود اعتنا نکند؛
ولی اگر نمازگزار بداند که نمازش کامل نیست و شکّ وی از شک­هایی باشد که اگر در بین نماز پیش می‌آمد آن را باطل می‌کرد، مثلاً بعد از سلام نماز چهار رکعتی، شک کند که سه رکعت خوانده یا پنج رکعت، نمازش باطل است؛
امّا اگر بعد از سلام، شکّی برایش پیش آید که اگر در بین نماز بود، از شک­های صحیح به حساب می‌آمد؛ مثلاً بعد از سلام نماز چهار رکعتی شک کند دو رکعت خوانده یا سه رکعت، در این صورت اگر از حالت نمازگزار خارج نشده یا کاری که عمدی یا سهوی آن مبطل نماز است انجام نداده، حکم بین نماز را دارد. بنابراین، می‌تواند بنا را بر سه گذاشته و یک رکعت دیگر به‌جا آورد، سپس نماز احتیاط خوانده و به سبب سلام بی­جا، بنابر احتیاط واجب سجدۀ سهو به‌جا آورد."

1. در این مساله ابتدا آمده است "اگر نمازگزار بعد از سلام نماز مغرب شک کند سه رکعت نماز خوانده یا چهار رکعت، ... به شکّ خود اعتنا نکند" و سپس فرموده است "ولی اگر نمازگزار بداند که نمازش کامل نیست و شکّ وی از شک­هایی باشد که اگر در بین نماز پیش می‌آمد آن را باطل می‌کرد، ... نمازش باطل است". با توجه به اینکه شک در نماز سه رکعتی مانند نماز مغرب از شکهای باطل کننده است، تناقض ظاهری این دو عبارت از مساله را توضیح بفرمایید. به عبارت دیگر نماز فرد باطل است یا نبایستی به شک خود اعتنا کند؟
2. در مساله آمده است اگر نمازگزار بعد از سلام نماز مغرب شک کند سه رکعت نماز خوانده یا چهار رکعت، یا بعد از سلام نماز چهار رکعتی شک کند که چهار رکعت خوانده یا پنج رکعت، به شکّ خود اعتنا نکند". با توجه به اینکه شک بین چهار و پنج از شکهای صحیح در بین نماز می باشد چرا بایستی در این حالت به شک خود اعتنا ننماید؟
3. در مساله آمده است "اگر بعد از سلام، شکّی برایش پیش آید که اگر در بین نماز بود، از شک­های صحیح به حساب می‌آمد؛ ... در این صورت اگر از حالت نمازگزار خارج نشده یا کاری که عمدی یا سهوی آن مبطل نماز است انجام نداده، حکم بین نماز را دارد". با توجه به اینکه برخی از شکها در بخشهای مختلف نماز حکم جداگانه ای دارند، این فرموده اند حکم شکهای صحیح مطابق حکم بین نماز است منظور حکم بروز شک در کدام قسمت نماز است (قبل از رکوع، در حال رکوع، بعد از رکوع، در حال سجده، بعد از سجده دوم)؟
4. اگر بعد از سلام، شکّی برایش پیش آید که اگر در بین نماز بود، از شک­های صحیح به حساب می‌آمد، در این صورت اگر از حالت نمازگزار خارج شده و یا کاری که نماز را باطل می کند انجام داده است، وظیفه اش چیست؟

با تشکر

[شوندی 11]

سلام علیکم

۱.در قسمت اول مسئله فرمودند اگر شکی که بعد از سلام  پیش بیاد به این شک نباید اعتنا کرد حتی اگر از شک‌هایی باطل کننده باشدمثل شک در نماز سه رکعتی،و نماز صحیح است 

در قسمت دوم فرمودند اگر بداند نمازش کامل نیست و از حالت نماز خارج نشده و از شک‌های باطل کننده نماز باشد نمازش باطل می‌شود.

این دو مطلب با هم تناقض ندارد به علت اینکه در اولی نمازش تمام شده و در فرض دوم میداند نماز تمام نشده و کامل نیست.

۲. همانطور که در جواب قبل عرض کردم در این قسمت نماز تمام شده و  دیگر نباید به شکش اعتناء کند.

۳. این قسمت مسئله با فرض این است که می‌داند نمازش تمام نشده و مبطلی انجام نداده  است.

مانند این است که در بین نماز است و آن شک‌هایی که پس از سجده دوم صحیح است باید به آنها عمل کند.

۴. با فرض قسمت اول مسئله نمازش صحیح است و نباید اعتنا کند.

و اگر بداند نماز کامل نشده و مبطلی انجام دهد اینجا نمازش باطل است و باید دوباره اعاده کند.

والله العالم