مهمان مهمان ارسال شده در 15 آذر 1401 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 آذر 1401 معظم له در بعضی مسائل فرمودند چنان کار محل اشکال است ولی مراعات مقتضای احتیاط ترک نشود. مثلا در ج۲، مسئله ۱۱۸۴. فرمودند: اگر علاوه بر نام خداوند متعال، خود کلمۀ «نذر» هم در صیغۀ آن با عباراتی مانند «براى خدا نذر کردم فلان عمل را انجام دهم» ذکر شود، صحیح بودن چنین نذری محلّ اشکال است و مراعات مقتضای احتیاط در این مورد ترک نشود. همچنین است حکم، اگر بگوید: «خدایا، نذر می‌کنم فلان عمل را انجام دهم». این چه نوع احتیاطی هست؟ و آیا عمل کردن به این احتیاط واجب است؟ وضعیت: پاسخ‌داده‌شده توسط: ترنجیان لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر More sharing options...
کارشناس ارشد ترنجیان 94 ارسال شده در 15 آذر 1401 کارشناس ارشد اشتراک گذاری ارسال شده در 15 آذر 1401 مراد از این‌احتیاط واین تعبیر ،احتیاط واجب است با این توضیح که در صیغه نذر لازم است انشاء وجوب و الزام فعل وکاری همراه با نام خدا باشد ،یعنی بگوید برای خدا بر من واجب است که این کار را انجام دهم ،اما اگر تعبیر به این صورت بود که برای خدا نذر کردم ، در اینکه با این‌جمله نذر محقق می‌شود یا خیر ؟می‌توان ادله ای برای عدم تحقق نذر آورد ولی آن ادله هم کامل نیست لذا فرموده اند‌تحقق آن محل اشکال است واز طرفی چون احتمال تحقق داده‌میشود دستور به احتیاط داده اند که به مفاد آن چه نیت کرده عمل نماید . وضعیت: تأییدشده توسط: ترنجیان لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر More sharing options...
ارسال های توصیه شده